W 2013 roku Fundacja Dziedzictwa Rzeczypospolitej zainicjowała autorski koncert muzyki hybrydowej Projekt Arboretum, który realizowany jest w Amfiteatrze nad Jeziorem Czos w Mrągowie. Jest to drugi, po Koncercie Niepodległości, projekt statutowy Fundacji. Ten autorski spektakl współtworzony jest przez polsko-kanadyjską kompozytorkę i wokalistkę jazzową Olę Turkiewicz oraz Jacka „Wiejskiego” Górskiego, producenta, scenarzystę i reżysera wydarzenia. Projekt doskonale wpisuje się w definicje m.in.: muzyki źródeł, elektronicznej, współczesnej i jazzu, a także kultury wysokiej.

Projekt Arboretum to jedno z niewielu wydarzeń, które twórczo interpretuje spuściznę kulturową obszarów wiejskich dawnej Rzeczypospolitej, przez co jest wydarzeniem wyjątkowym na Warmii i Mazurach. Jego twórcy, sięgając wprost do XIX- i XX-wiecznych źródeł, pomijają deformacje narosłe w okresie „cepelizacji” kultury ludowej w latach PRL.  Dzięki tym cechom, już od pierwszej edycji, Projekt Arboretum stał się rozpoznawalnym warmińsko-mazurskim produktem regionalnym.

Inspiracją muzyczną projektu są zapisy dawnych pieśni ludowych oraz gwara regionalna, utrwalone przez wybitnych etnografów i językoznawców, jak m.in.: Oskar Kolberg, Krzysztof Mrongowiusz, Wojciech Kętrzyński, Józef Gąsiorowski, Władysław Gębik, Witold Doroszewski i wielu innych. Kolejnymi inspiracjami Projektu Arboretum są: natura, dziedzictwo krajobrazowe oraz zaginione cywilizacje Prusów i Jaćwingów, których pradawna mowa rekonstruowana jest na potrzeby nowych kompozycji Projektu Arboretum. Dopełnieniem powyższych źródeł są nagrania archiwalne pieśni ludowych pochodzące z okresu międzywojennego oraz  z połowy XX wieku.

Kompozycje twórców Projektu Arboretum oraz Koncertu Niepodległości nie mieszczą się w utartych definicjach i trudno przyporządkować je konkretnemu gatunkowi muzycznemu. Efektem trwającej od 2008 roku współpracy twórców obu projektów, jest wypracowanie własnego stylu, który określamy mianem muzyki hybrydowej. Popularne współcześnie pojęcie hybrydy, oznacza coś, co składa się z różnych elementów, często niepasujących do siebie. Odnosi się to także do muzyki tworzonej w nurcie hybrydowym. Istotą muzyki hybrydowej jest połączenie kilku nurtów w jednym utworze. Fundamentami kompozycji, przejmującymi często role partii solowych, stają się wiernie odtwarzane utwory np. dawne, ludowe i obrzędowe, poezja śpiewana, ale także oryginalne odgłosy natury i inne, określane cytatami. Wykorzystywane cytaty pełnią rolę części, które określają temat, charakter i tempo utworu. Są one oplatane partiami wokalnymi, klasycznymi i elektronicznymi intermezzami, suitami gitarowymi czy fortepianowymi, które spajają całość przejmując prowadzenie. Niektóre z tych partii i cytatów samodzielnie stanowić by mogły odrębne utwory muzyczne. Inspiracją do powstania muzyki hybrydowej była między innymi twórczość Richarda Wagnera i Henryka Mikołaja Góreckiego, czy takich ikon jazzu jak Ella Fitzgerald, Miles Davis, Dizzy Gillespie. Twórcy ci często używali tzw. cytatów muzycznych, pochodzących z różnych nurtów, czy twórczości etnicznej, wbudowując je w nowe kompozycje lub własne interpretacje.
W instrumentalizacji wykorzystywane są zarówno współczesne instrumenty muzyczne, jak i tradycyjne, etniczne, dawne lub nietypowe. Trzon instrumentarium stanowi jazzowa sekcja rytmiczna (pianino, gitara, perkusja, bas), która często wspomagana jest sekcją smyczkową i instrumentami elektronicznymi. Kompozycje oparte są m.in. na stylach: jazzowym, klasycznym, elektronicznym, rocku alternatywnym, muzyce etnicznej a także poezji śpiewanej oraz  pieśniach tradycyjnych i innych.

Muzyczny temat, narracja i akompaniament łączą się w różnych nurtach, tworząc hybrydową, spójną całość, pomimo różnorodności części składowych utworów. Przejścia pomiędzy poszczególnymi partiami mogą być zarówno subtelne, jak i dynamiczne.